In het kort… Wat is de Ierse Wolfshond?
De Ierse Wolfshond is een van de grootste honden ter wereld. Ondanks zijn indrukwekkende grootte heeft hij een zachte en aanhankelijke persoonlijkheid. Hoewel hij rustig is, mag men niet vergeten dat deze hond moet kunnen rennen, want zijn jachtinstinct is nog altijd sterk aanwezig.
Zijn opvoeding moet heel vroeg beginnen en niet worden prise à la légère, want hij kan koppig worden naarmate hij opgroeit.
Deze hond, die zeer gehecht is aan mensen, heeft een regelmatig maar eenvoudig onderhoud nodig.
Gezondheidsmatig is hij, door zijn grootte, gevoelig voor meerdere aandoeningen.
De geschiedenis van de Ierse Wolfshond
Waarschijnlijk stamt de Ierse Wolfshond af van de eerste grote windhonden die door de Kelten in Ierland werden gefokt, afkomstig van Egyptische windhonden. Deze zeer oude rasgroep heeft vermoedelijk wortels in de Arabische wereld. Archeologische vondsten tonen zelfs aan dat honden die op de Ierse Wolfshond lijken al in het oude Egypte bestonden.
Later kwamen ze naar Europa en de Britse eilanden, rond de 3e eeuw v.Chr.
De Ierse Wolfshond werd lange tijd gebruikt voor de jacht op wolven en herten in Ierland, andere Europese landen en zelfs in Azië.
Na de 17e eeuw verloor het ras aan populariteit door ontbossing en het verdwijnen van wolven. In de 19e eeuw werd de Ierse Wolfshond opnieuw populair en gekruist met onder andere de Barzoï en de Duitse Dog.
De rasstandaard werd officieel vastgelegd op 13 maart 2001.
Uiterlijke kenmerken van de Ierse Wolfshond
Zoals eerder vermeld, is de Ierse Wolfshond een zeer grote hond met sterke, goed ontwikkelde spieren. Hij heeft een lange hals, een rechte rug en een opgetrokken buiklijn. Zijn hoofd is lang en wordt hoog gedragen, met een lange snuit en kleine half hangende oren. Zijn donkere ogen geven hem een zachte uitdrukking. Zijn vacht is hard en ruw.
Grootte
Teven: 71 tot 80 cm, reuen: 79 tot 85 cm.
Gewicht
Teven: 40 tot 50 kg, reuen: 54 tot 68 kg.
Vachtkleuren
Toegestane kleuren: wit, grijs, zwart, fawn, rood en gestroomd.
Karakter en gedrag van de Ierse Wolfshond
Zoals eerder gezegd is de Ierse Wolfshond een echte knuffelbeer die het liefst tegen zijn baasje aan ligt op de sofa. Deze aanhankelijke reus kan soms wat lomp zijn en per ongeluk mensen of voorwerpen omstoten.
Ondanks zijn rustige aard heeft hij veel nood aan rennen, door zijn sterk aanwezig jachtinstinct.
Hij is sociaal, houdt van kinderen en reageert vriendelijk op onbekenden. Maar als iemand slechte bedoelingen heeft, zal hij zonder aarzelen zijn gezin beschermen.
Hoe moet je hem opvoeden?
Omdat hij later koppig kan worden, moet zijn opvoeding vroeg beginnen en zowel streng als positief zijn.
Het is geen hond voor beginners — ervaring met hondentraining is zeker aanbevolen. Aarzel niet om een professional in te schakelen.
Ideale leefomstandigheden
Door zijn enorme formaat heeft deze hond veel ruimte nodig. Een groot huis met een goed omheinde tuin is bijna een must.
Hij zal niet gelukkig zijn in een appartement. Hij moet vrij kunnen bewegen en sprinten.
Gezondheid van de Ierse Wolfshond
Dit ras heeft aanleg voor gezondheidsproblemen zoals hypertrofische osteodystrofie, levershunt (portosystemische shunt), cataract, cardiomyopathie, osteosarcoom en huidproblemen.
Daarnaast is hij erg gevoelig voor narcose, dus bespreek dit steeds met de dierenarts.
Levensverwachting
Tussen 6 en 10 jaar.
Verzorging en hygiëne
De verzorging van de Ierse Wolfshond is eenvoudig: één keer per week borstelen, en dagelijks tijdens de rui.
Controleer zijn oren, tanden, voetzolen en vacht regelmatig (vooral na wandelingen).
Regelmatige dierenartsbezoeken en up-to-date vaccinaties zijn noodzakelijk.
Wanneer overschakelen van puppybrokken naar volwassen brokken?
Zoals Amaury Vienne uitlegt in het artikel “Hoe voed je je hond goed?”, moet de overgang naar volwassen brokken gebeuren in het laatste derde van de groei.
Voor de Ierse Wolfshond betekent dit tussen 15 en 24 maanden, wanneer zijn botgroei volledig is afgerond.
Zijn voeding moet evenwichtig en gezond zijn, rijk aan eiwitten en aangepast aan zijn energiebehoefte. Brokken met een hoog vleesgehalte zijn sterk aanbevolen.
